Sanatkâr Olan Anlar

Beni ilmek ilmek işlersin,

Kilim gibi dokursun.

Bazen eğri, bazen düz gidersin,

Çeşit çeşit, renk renk desenler verirsin.

Ne kadar çok emek harcarsın,

Bunu ne kilim bilir, ne de ip.

Bunu ancak sanatkâr olan anlar,

Her ilmikte bir hikâye,

Her düğümde bir nefes saklı.

Kimi acı, kimi neşe,

Kimi hasretle dokunmuş tatlı.

Ve sen, hayatın ustası,

Kilim değil, bir ruh işlersin.

Sevdayı, umudu, sabrı,

İlmek ilmek sonsuzluğa serersin.